Was ik weer! In Bolivia!

Hallo iedereen!!
Daar was ik weer!
Iedereen wens ik natuurlijk ten eerste een heel gelukkig en gezond 2009!! Hoop dat iedereen een gezellig oud en nieuw heeft gehad!
Ook wil ik iedereen even bedanken voor alle lieve berichtjes en mailtjes, heel erg leuk!
Voor iedereen die zich afvraagt waar ik nu eiglijk uithang: Gisteren ben ik aangekomen in la Paz (Bolivia)! Een enorm enorm grote stad tussen de bergen.
Goed, ik zal nog even vertellen over m´n laatste tijd in Cuzco. Ik heb het echt ontzettend naar m´n zin gehad. Vond het ook heel jammer om er weg te gaan… Veel leuke mensen ontmoet, veel uitgeweest, veel in de stad rondgewandeld, noja echt relax dus.
M´n werk in het psychiatrisch ziekenhuis was nog steeds leuk, al begon ik wel steeds minder inspiratie te krijgen. Aangezien het vooral creatieve vormen van therapie waren en geen verbale. De laatste dag van m´n werk was 24 december. In Cuzco is dit eigenlijk een kerstige dag en 1e kerstdag ook. Tweede kerstdag bestaat niet meer. Dus op m´n laatste dag was er dan ook een kerstvoorstelling waar alle patienten in groepen of solo aan meededen. Ook wij al collega´s hadden een dansje jaja, compleet met ezelsoren en clownsneuzen.. haha. Daarna was het heel schattig, m´n collega´s hadden wijn gekocht en hebben we stiekem in het kantoor met de deuren en gordijnen dicht opgedronken en toen deden ze allemaal een dankwoordje voor me, vet schattig!
Twee weekenden ofzo voor kerst hadden we met een groepje nog een hele bijzondere uitstap gemaakt: choclatare. Dit is een traditie in de omgeving van Peru. Je gaat dan kinderen in een bergdorpje opzoeken die normaal echt afgesloten zijn van de buitenwereld. Je brengt ze dan warme chocolademelk en kadootjes. We gingen met een busje en het was ook echt echt in de middle of nowhere en ontzettend koud omdat je heel hoog in de bergen zit. We gingen in tenten slapen, zonder matrassen en ook ging het die nacht nog regenen… noja, je moet er wat voor over hebben he ;) De kindjes ontvingen ons heel erg blij. Wilde ook allemaal op de foto! De kindjes hebben allemaal vieze kleertjes en sandalen aan, hebben ook niks verder behalve hun dieren. De huisjes zijn van steen, maar er staat ook verder niks in. De hele communitie bestond uit 65 kinderen, maar de huisjes staan zo ver uit elkaar dat je ze niet eens kan zien. Uit deze gebieden komen ook de porters (dragers) van de Inca trail. Nou, na de koude nacht kwamen alle kindjes bijeen voor de chocolademelk en kadootjes, ook opvallend hoe geduldig, rustig en dankbaar ze zijn. Met z´n allen netjes in de rij. Als dank kregen we een lunch van 4 cavia´s die ze die ochtend even geslacht hadden en klaargemaakt… brrr
Toen Cusco dan eindelijk ook in kerstsferen kwam, was het ook wel geweldig mooi. Overal kerstmarkten, wat wel raar voelt zo in de zon. Maar ook de hele plaza de armas stond vol met kraampjes en als het dan donker werd, was het echt wel kerstig. Ook waar je maar kon kijken waren kinderen en moeders uit Cusco en de bergdorpen eromheen. Want overal in de stad waren plaatsen waar ze chocolademelk en kadootjes konden krijgen.
Zelf heb ik dus afscheid met collega´s gevierd tot het eind van de middag en ´s avonds uit eten geweest en daarna uitgeweest. Was nog moeilijk om leuke uitgaansplek te vinden, aangezien de mensen uit Cusco niet uitgaan, maar bij hun familie zijn. Maar uiteraard is dus natuurlijk wel weer gelukt :D
Op 1e kerstdag lekker lang geslapen, gaan lunchen en toen een piercingzetter tegen het lijf gelopen die mijn gaatjes in mn oren heel voorzichtig doorgeprikt heeft!! Daar was ik superblij om aangezien ik dit al 8 jaar wilde, maar nooit durfde! Dus nu kan ik ook oorbellen gaan shoppen :D ´s Avonds op tijd naar bed gegaan aangezien ik de dag erna met Brenda, een meisje van de school, naar Puno zou vertrekken!
Vrijdag zijn we dus op tijd met een tourbus naar Puno vertrokken, het gebakjesgehalte was erg hoog… maar het was wel oke. Nog op een aantal plaatsen uitgestapt om ruines te bekijken, lama´s te aaien en lekker te lunchen. Puno lag echt supermooi tussen de bergen aan het titicacameer! Hebben hostelletje gevonden, lekker gegeten en tour voor de volgende dag geboekt. Zijn zaterdag dan met de boot naar de drijvende eilanden geweest. Heel bijzonder om te zien. Wel jammer dat je de echte community niet ziet, alleen de rand waar ze dan souvenirs verkopen. Verder Puno bekeken. Leuk alle motor- en bakfietsen die overal tussendoorrijden met de mooiste taferelen erin. Opvallend dat er bijna geen toeristen zijn. Het is ook laagseizoen en de toeristen die er zijn komen voornamelijk uit Zuid-Amerika zelf, veel Argentijnen. Groot verschil met Cusco dus haha.
Zondagochtend vroeg met de bus naar Copacabana in Bolivia vertrokken! De grens oversteken was appeltje eitje. De man bij de douane dacht ook veel van Nederland te weten en begon over de melk en de koeien met de vraag of wij zelf ook koeien hadden? Het was een mooie rit langs het titcaca meer wat echt ontzettend groot is! In Copacabana aangekomen scheen de zon volop. Dus meteen hostel gezocht, hemdje aangetrokken en in de zon! Het is een klein plaatsje direct aan het meer en het is superchill. Met 1 bar, een reggaebar, recht tegenover ons hostel :D Ook grappig dat ze echt overal op straat een soort popcorn verkopen en dan ook in meeegagrote zakken (zie foto). De tweede dag zijn we met de boot naar Isla del Sol geweest. We moesten wel allemaal voorin de boot zitten… anders ging ie niet snel genoeg.. Boliviaanse logica?? Het eiland was vrij groot en we zijn van het noorden naar het zuiden in 3 uur gelopen. Verder is het eiland niet zo heel bijzonder vind ik; vrij droog en weinig te zien verder. Maar het was gezellig. We zouden er blijven slapen, maar het ging op het eind regenen en hadden toch meer zin terug naar Copacabana te gaan. Maandag nog wat rondgehangen in Copacabana en dinsdag moesten Brenda en ik alweer afscheid nemen. Zij terug naar Cusco en ik door naar la Paz. MAAR misschien gaan we half februari carnival vieren in Rio de Janero!!!!!
Gisteren op oudjaarsdag dus naar la Paz vertrokken, waar we ook opeens halverwege uit de bus moesten, in de boot.. de bus op een andere boot.. en vervolgens weer in de bus. Bolivia is wel het lang van ongeorganiseerheid geloof ik.. Ook deed ie er een stuk langer over en stopte op een geheel andere plek dan van te voren verteld. Maar goed, ik ben er en ben naar het hostel gegaan waar ook een stelletje van de school zat. Samen heerlijk gegeten voor oudjaarsavond. Hier is het ook een gewoonte met middernacht twaalf druiven te eten. 1 voor elke maand en je doet voor allemaal een wens voor het nieuwe jaar. Vet mooi. Helaas voelde het meisje zich na het eten niet echt lekker en ik ook niet heel erg, waarschijnlijk door de grote hoogte en zijn we dus NIET meer uitgeweest na 12 uur! Dat was wel even jammer, maar ja, aan feestjes ook geen gebrek. Nu moet ik eventjes een keer een plan gaan maken wat ik allemaal in Bolivia wil gaan zien. Het schijnt namelijk een van de mooiste landen van Zuid-Amerika te zijn, dus ik ben heel benieuw wat gaat komen!
De foto´s kan je bekijken op:

http://picasaweb.google.nl/Ankyanky9/LbumSinTTulo#

Heel veel liefs,

Anke